درباره من
در مدرسه زندگی در کلاس دنیا
سر زنگ املا ، یادمان باشد برای محبت
تشدید بگذاریم تا نیم نمره از محبت ها کم نشود
ادامه...
چه زیبا می گفت مترسک
وقتی نمی شود رفت
همین یک پا هم اضافیست ...
یک روز اگر آمدی
و در امتداد پاییز درختهای یک باغ
دختری را دیدی که روی طلایی برگ ها زانو زده
مبادا به تمام قد بایستی روبه روی او
و زل بزنی به خاکستری خاطراتش
شاید رفته دلتنگی هایش را همدم خاک کند
بسپارش به تنهایی...
کاش بودنها را قدر
بدانیم
به خـــــدا قسم
نبودنها
همین نزدیکیهاست . . . !
مهــمــترین درســـی
کــه از زنـــدگی آمـــوختـــم ایــن بــود
کـــه هیــچ کـــس شبیـــه حــرفهـــایــش نبــود...!
حـرف دلـت را امـروز
بـزن
اگـر امـروز گفتـی
اسمـش "حـرف دل" اسـت
اگـر نگفتـی
فـردا می شـود " درد دلـت " !!!
حتی آنگاه که بدون امید
زندگی می کنیم هم آرزوهایی داریم. . .
" دانته "
ا عـــــشق، زمـــان
فـــرامـــوش مـــی شـــود
و بــــــا زمـــان هـــم عشـــق. . . .
شخصیت من را با برخوردم
اشتباه نگیر...
شخصیت من چیزیست که من هستم،
اما برخورد من بستگی دارد به اینکه " تو " که
باشی...!!!
توی جاده ای که انتهاش
معلوم نیست
پیاده یا سواره بودن فرقی نمیکنه
اما اگر همراهی باشه که تنهات نذاره
بی انتها بودن جاده آرزوت میشه...
